Αποσπάσματα από βιβλία της Σουζάννα Ταμάρο.
Όπου σε πάει η καρδιά
Η ικανότητα να δίνεις τη ζωή χαρίζει μια αίσθηση παντοδυναμίας. Ο θάνατος, το σκοτάδι κι η αβεβαιότητα απομακρύνονται, φέρνεις στον κόσμο ένα άλλο κομμάτι του εαυτού σου, μπροστά σ’ αυτό το θαύμα εξαφανίζονται τα πάντα.
Να κάνουμε λάθη είναι φυσικό, να φεύγουμε όμως δίχως να τα έχουμε καταλάβει είναι σαν ν’ ανατρέπεται το νόημα μιας ζωής.
Μόνο ο πόνος μας κάνει να ωριμάζουμε, αλλά ο πόνος πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται κατά πρόσωπο, όποιος υπεκφεύγει ή κλαίγεται είναι προορισμένος να χάσει.
Η καρδιά του ανθρώπου είναι σαν τη γη, η μισή φωτισμένη από τον ήλιο, η μισή στη σκιά. Να ζούμε σημαίνει μόνο να έχουμε συνειδητοποιήσει αυτό το πράγμα, να το ξέρουμε, να πολεμάμε για να μη χαθεί το φως, νικημένο από τη σκιά.
Απάντησε μου
Ζω μακριά από τη φύση σημαίνει ζω μακριά από την ομορφιά. Και ζω μακριά από την ομορφιά σημαίνει ζω μακριά από τη σκέψη του Θεού.
Ο Θεός δεν είναι ιδέα. Είναι ο τόπος από όπου ερχόμαστε και ο τόπος όπου μια μέρα θα συγκεντρωθούμε ξανά. Είναι η γεμάτη αγάπη ευσπλαχνία που οδηγεί τα βήματά μας.
Η αμαρτία είναι ένα κακό που κάνουμε μόνο στον εαυτό μας. Κάτι που μας αποξενώνει δραματικά από την ουσία μας, γιατί είμαστε πλάσματα που γεννήθηκαν για να ζουν στο φως.
Η μέλισσα έχει ανάγκη από το λουλούδι. Αλλά και το λουλούδι, για να υπάρχει, έχει ανάγκη από τη μέλισσα. Είμαστε όλοι δεμένοι με ένα αόρατο αγκάλιασμα.
