Το όνομά του ήταν Φλέμινγκ, και ήταν ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης. Μια μέρα, καθώς προσπαθούσε να βγάλει τον άρτο τον επιούσιο για την οικογένειά του, άκουσε μια κραυγή που καλούσε σε βοήθεια από ένα κοντινό τέλμα. Παράτησε τα εργαλεία του και έτρεξε στο τέλμα. Εκεί, βυθισμένο μέχρι τη μέση του σε μαύρο βόρβορο, βρισκόταν ένα τρομοκρατημένο αγόρι, φωνάζοντας και παλεύοντας να απελευθερώσει τον εαυτό του. Ο Αγρότης Φλέμινγκ έσωσε το παλικάρι από αυτό που θα μπορούσε να είναι ένας αργός και τρομερός θάνατος. Την επόμενη μέρα, μια κομψή άμαξα σταμάτησε…
ΠερισσότεραΚατηγορία: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ
Τα τραύματα στην άμμο και τις χαρές στην πέτρα
Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο: ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ. Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα: ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και…
ΠερισσότεραΜη θρηνείς πάνω απ’ το χυμένο γάλα…
Σε κάποια συνέντευξη ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον διάσημο ερευνητή σε θέματα ιατρικής StephenGlenn, πού όφειλε την ικανότητα και δημιουργικότητά του και ποια νόμιζε ότι ήταν η αιτία που του έδινε το προνόμιο αυτό να είναι τόσο δημιουργικός και να υπερέχει από τον μέσο άνθρωπο. Ο ερευνητής απάντησε ότι, κατά τη γνώμη του, όλα αυτά προέρχονται από την εμπειρία που είχε με τη μητέρα του, όταν ήταν δύο χρονών. Είχε προσπαθήσει, είπε, να βγάλει το μπουκάλι με το γάλα απ’ το ψυγείο . Γλίστρησε όμως από τα χέρια του και χύθηκε στο…
ΠερισσότεραΟ γέρος, το παιδί και ο γάιδαρος
Μια φορά κι έναν καιρό ένας γέρος καβάλα σ’ ένα γαϊδουράκι, που το έσερνε ένα αγόρι, διέσχιζε ένα κεφαλοχώρι. Κάποιοι που τον είδαν είπαν: «Για κοίτα το γέρο, μάλλον ξεκούτιανε· απολαμβάνει τον περίπατο χωρίς να υπολογίζει το φτωχό αγόρι που μόλις το κρατούν τα πόδια του! Ύστερα από λίγο ο γέρος κατέβηκε από το γαϊδούρι και ανέβασε το αγόρι, ενώ εκείνος προπορευόταν σέρνοντάς το από το καπίστρι του. Δεν πρόφτασαν να διανύσουν ούτε εκατό μέτρα και κάποιος τολμηρός σχολίασε μεγαλόφωνα: «Συγχαρητήρια! Οι γέροι να τρεκλίζουν και τα παλιόπαιδα καβάλα. Δεν…
ΠερισσότεραΑς μην βιαζόμαστε για συμπεράσματα
Ένας γιατρός μπαίνει βιαστικός στο νοσοκομείο αφού τον κάλεσαν για μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Απάντησε το συντομότερο δυνατό, άλλαξε ρούχα και πήγε κατευθείαν στην αίθουσα του χειρουργείου. Πηγαίνοντας προς το χειρουργείο βρήκε τον πατέρα του παιδιού που θα χειρουργούσε στην αίθουσα αναμονής. Μόλις είδε το γιατρό του φώναξε: -“Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις; -Δεν ξέρεις ότι η ζωή του γιου μου είναι σε κίνδυνο; -Δεν έχεις καμιά αίσθηση ευθύνης;” Ο γιατρός χαμογέλασε και είπε: -“Συγνώμη που δεν ήμουν στο νοσοκομείο αλλά ήρθα όσο μπορούσα πιο γρήγορα αμέσως όταν με…
ΠερισσότεραΠοιος είναι πιο έξυπνος;
Καθημερινά ο Μάικ πήγαινε στην κεντρική αγορά της πόλης. Οι άνθρωποι έπαιζαν μαζί του γιατί τον θεωρούσαν αφελή. Του πρότειναν πάντα δύο κέρματα το ένα ήταν δεκαπλάσιας αξίας από το άλλο κι εκείνος διάλεγε πάντοτε το μικρότερο. Η ιστορία αυτή έκανε το γύρο της περιοχής. Μέρα με τη μέρα κατέφθαναν ομάδες ανδρών και γυναικών να τον δουν και να διασκεδάσουν μαζί του, δίνοντάς του δύο κέρματα. Όπως πάντα, ο Μάικ διάλεγε το μικρότερο! Κάποια μέρα ένας γενναιόδωρος και ευαίσθητος άνδρας αγανάκτησε να βλέπει τον Μάικ να γίνεται περίγελος του πλήθους.…
ΠερισσότεραΜόνο στην Ελλάδα μπορούσε να δοθεί τέτοια απάντηση
Του Σωκράτη Αριστοτέλους Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση: -Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία. Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε,…
ΠερισσότεραΠροτεραιότητες στη ζωή
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές του στη φιλοσοφική σχολή, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα. Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να μιλήσει, γέμισε ένα βάζο του γλυκού με μπαλάκια του τένις. Όταν πλέον δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Απάντησαν, ναι. Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, κουνώντας το για να πάνε στα κενά που άφηναν τα μπαλάκια του τένις. Όταν δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Με κάποια αμηχανία, απάντησαν, ναι! Στη συνέχεια, ο…
ΠερισσότεραΟ κάθε άνθρωπος αξίζει τον σεβασμό μας!
Κατά τον δεύτερο μήνα των σπουδών μου στο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής μας έδωσε ένα ξαφνικό τεστ με ερωτήσεις. Ήμουν ευσυνείδητος φοιτητής και δεν είχα δυσκολευτεί ποτέ, μέχρι που διάβασα την τελευταία ερώτηση: Ποιο είναι το μικρό όνομα της γυναίκας που καθαρίζει το σχολείο μας; Σίγουρα αυτό είναι ένα είδους αστείο, σκέφτηκα. Είχα δει την καθαρίστρια πολλές φορές. Ήταν ψηλή, με ξανθά μαλλιά και γύρω στα πενήντα. Μα, πώς να ήξερα το όνομά της; Παρέδωσα το γραπτό μου, αφήνοντας την τελευταίο ερώτημα αναπάντητο. Λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, ένας φοιτητής ρώτησε εάν…
ΠερισσότεραΚάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία
Ένας νεαρός άνδρας 24 χρονών κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του τρένου φώναξε: “Μπαμπά κοίτα, τα δέντρα πηγαίνουν προς τα πίσω!”. Ο πατέρας του χαμογέλασε, ενώ ένα ζευγάρι που καθόταν δίπλα τους έδειξε να αισθάνεται οίκτο για την παιδιάστικη συμπεριφορά του 24χρονου. Ξαφνικά ο νεαρός αναφώνησε πάλι: “Μπαμπά κοίτα, τα σύννεφα τρέχουν μαζί μας!” Το ζευγάρι δεν μπόρεσε να αντισταθεί και είπε στον πατέρα: “Γιατί δεν πηγαίνετε τον γιο σας σε έναν καλό γιατρό;” Εκείνος χαμογέλασε και είπε: “Αυτό έκανα και τώρα μόλις επιστρέφουμε από το νοσοκομείο. O γιος μου…
Περισσότερα