Αποσπάσματα από βιβλία του Paulo Coelho.

Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα

Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δε γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δε θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο. Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του, θ’ ακούσει την καρδιά του να του λέει: Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου; Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε ο Κύριος; Τα έθαψες βαθιά σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις; Τότε, αυτό σου απόμεινε: η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου.

Πρέπει να ακούμε το παιδί που είμαστε κάποτε και που εξακολουθεί να υπάρχει μέσα μας. Αυτό το παιδί ξέρει ποιές  είναι οι μαγικές στιγμές. Αν ακούμε το παιδί που κατοικεί στη ψυχή μας, τα μάτια μας θα ξαναλάμψουν. Αν δεν χάσουμε την επαφή μας μ’ αυτό το παιδί, δε θα χάσουμε την επαφή μας με τη ζωή.

Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε το Θεό μεσ’ από την  πίστη, τόσο πιο απλός γίνεται. Κι όσο πιο απλός, τόσο πιο ισχυρή είναι η παρουσία Του.

Δεν μπορούμε ποτέ να κρίνουμε τη ζωή του άλλου, γιατί ο καθένας γνωρίζει το δικό του πόνο, τη δική του αυταπάρνηση. Άλλο είναι να πιστεύεις πως βρίσκεσαι στον καλό δρόμο κι άλλο να πιστεύεις πως αυτός ο δρόμος είναι ο μόνος.

Να δέχεσαι την πρόκληση και να πηγαίνεις να την προϋπαντήσεις. Να ξέρεις πως καμιά μέρα δεν είναι όμοια με την άλλη και πως κάθε πρωί έχει το ξεχωριστό του θαύμα, τη μαγική στιγμή του.

Μόνο όποιος είναι ευτυχής μπορεί να σκορπίσει την ευτυχία γύρω του.

Ο Αλχημιστής

Τα απλά πράγματα είναι τα πιο ασυνήθιστα και μόνο οι σοφοί τα διακρίνουν.

Ξέχασε το μέλλον και ζήσε την κάθε μέρα της ζωής σου σύμφωνα με τα διδάγματα του νόμου και με τη πίστη ότι ο Θεός φροντίζει τα παιδιά του. Ο Θεός σπάνια δείχνει το μέλλον, για ένα και μοναδικό λόγο: πρόκειται για ένα μέλλον που γράφτηκε για να μεταβάλλεται.

Μην ξεχάσεις  ότι όπου είναι η καρδιά σου, εκεί και ο θησαυρός σου. Και πρέπει οπωσδήποτε να βρεις το θησαυρό σου, για να έχουν νόημα όσα έχεις ανακαλύψει στο δρόμο σου.

Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει.

Ο θάνατος κάνει τους ανθρώπους να ευαισθητοποιούνται για τη ζωή.

Όταν αγαπά κανείς, τότε καταφέρνει να γίνει οτιδήποτε μέσα στη δημιουργία. Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του.

Όταν οι μέρες γίνονται ίδιες, θα πει ότι οι άνθρωποι έχουν πάψει να αντιλαμβάνονται τα καλά πράγματα που παρουσιάζονται στην ζωή τους κάθε φορά που ο ήλιος διασχίζει τον ουρανό.

Το να πεθάνεις αύριο είναι εξίσου καλό με το να πεθάνεις οποιαδήποτε άλλη μέρα. Η κάθε μέρα είχε γίνει ή για να τη ζήσουμε ή για να εγκαταλείψουμε τον κόσμο.

Το πέμπτο βουνό

Είναι φορές που οι φουρτούνες αναστατώνουν τη ζωή μας, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Εμφανίζονται όμως για κάποιο σκοπό. Ποιο σκοπό; Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί πριν ή κατά την διάρκεια των δυσκολιών. Μόνο σαν περάσουν καταλαβαίνουμε το σκοπό.

Ο Κύριος ακούει όσους προσεύχονται για να ξεχάσουν το μίσος. Κωφεύει όμως σ’ όλους εκείνους που ζητούν να ξεφύγουν από την αγάπη.

Πάντα χρειάζεται να ξέρουμε πότε πρέπει να κλείσουμε ένα κεφάλαιο της ζωής μας και να γυρίσουμε σελίδα. Αν, όμως, επιμένουμε να παραμένουμε στα ίδια περισσότερο απ΄ότι πρέπει, θα χάσουμε το νόημα και την ευχαρίστηση για το υπόλοιπο της ζωής.

Τα παιδιά μπορούν να διδάξουν τρία πράγματα στους μεγάλους: πρώτο, να χαίρονται χωρίς να υπάρχει λόγος, δεύτερο, να ασχολούνται πάντα με κάτι και, τρίτο, να απαιτούν με όλη τους τη δύναμη αυτό που επιθυμούν.

Επωφεληθείτε, αδράξτε την ευκαιρία που σας έδωσε η τραγωδία που ζήσατε. Και μην ξεχνάτε πως δεν είναι όλοι ικανοί να το καταφέρουν.

Όλες οι μάχες στη ζωή μας μαθαίνουν κάτι, ακόμα κι εκείνες που χάνουμε.

Όποιος δεν αμφιβάλλει για τον εαυτό του είναι ανήθικος, γιατί εμπιστεύεται τυφλά την ικανότητά του και αμαρτάνει από περηφάνεια.

Επωφελήσου από την κάθε στιγμή για να μην μετανιώσεις μετά και μη σκέφτεσαι πως έχασες τη νιότη σου. Κάθε ηλικία έχει τη γοητεία και τις ανησυχίες της..

Το ημερολόγιο ενός μάγου

Ο πραγματικός δρόμος της σοφίας αναγνωρίζεται από τρία στοιχεία. Πρώτα, πρώτα πρέπει να περιλαμβάνει αγάπη. Στη συνέχεια, πρέπει να έχει πρακτική εφαρμογή στη ζωή σου, διαφορετικά η σοφία γίνεται άχρηστη και σκουριάζει σαν το σπαθί που μένει αχρησιμοποίητο. Τέλος, πρέπει να είναι ένας δρόμος που να μπορεί να τον διανύσει ο καθένας.

Ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να ονειρεύεται. Το όνειρο είναι η τροφή της ψυχής, όπως τα φαγώσιμα είναι η τροφή του σώματος. Πολύ συχνά στη ζωή μας, βλέπουμε τα όνειρα και τις επιθυμίες μας να σβήνουν, να μην εκπληρώνονται, αλλά πρέπει να εξακολουθούμε να ονειρευόμαστε, διαφορετικά η ψυχή μας πεθαίνει και η αγάπη δεν μπορεί να εισχωρήσει.

Ξέρουμε τι θέλουμε, θα το επιτύχουμε αν επιμένουμε, αλλά ο απαραίτητος χρόνος για να φτάσουμε στο στόχο μας, εξαρτάται από τη βοήθεια που μας παρέχει ο Θεός.

Η αγάπη είναι ολοκληρωτικά, η αγάπη κατακλύζει αυτόν που την αισθάνεται. Αυτός που τη γνωρίζει ή την αισθάνεται βλέπει πως τίποτε άλλο δεν έχει σημασία στον κόσμο. Αυτήν την αγάπη ένιωσε ο Ιησούς για την ανθρωπότητα κι ήταν τόσο μεγάλη που συντάραξε τα αστέρια κι άλλαξε τη ροή της ανθρώπινης Ιστορίας.

Ο ενθουσιασμός είναι αγάπη που κατευθύνεται προς μια ιδέα, ένα αντικείμενο. Όταν αγαπάμε και πιστεύουμε από τα βάθη της καρδιάς μας σε κάτι, αισθανόμαστε πιο δυνατοί από τον υπόλοιπο κόσμο, μας κυριεύει μια γαλήνη που προέρχεται από τη βεβαιότητα πως τίποτα δεν μπορεί να νικήσει την πίστη μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάς πως η επίθεση ή η φυγή αποτελούν μέρος της μάχης. Αυτό που δε βοηθάει είναι το να στέκεις παραλυμένος από το φόβο.

Ο καθένας έχει τον τρόπο του να βλέπει τη ζωή, να ζει τις δυσκολίες και τις κατακτήσεις. Το να διδάσκεις είναι να δείχνεις αυτό που είναι δυνατό. Το να μαθαίνεις είναι να το κάνεις δυνατό για τον εαυτό σου.