Αποσπάσματα από βιβλία της Εύας Ομηρόλης.
Μοιράιδα, μια μοίρα σαν νεράιδα
Κατάλαβα πως το σημαντικό δεν είναι να σου συμβαίνουν καλά, αλλά σε ότι σου συμβαίνει να είσαι ικανός να αναγνωρίζεις το καλό μέσα του.
Σκέφτηκα πως σπουδαίος αληθινά είναι εκείνος που μπορεί να κάνει και τους γύρω του να αισθάνονται σπουδαίοι. Η αληθινή ομορφιά είναι εκείνη που σε κάνει να νιώθεις όμορφος κι εσύ. Η ευφυΐα που δεν εκπέμπεται δεν υπάρχει. Δεν είναι έξυπνος εκείνος που σε κάνει να νιώθεις κουτός, δεν είναι όμορφος όποιος σε κάνει να νιώθεις άσχημος, είναι ασήμαντος αυτός που μπροστά του δε νιώθεις σπουδαίος. Ότι δεν εκπέμπεται δεν υπάρχει.
Όλα θέλουν το χρόνο τους μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Όταν υπάρχει αποτέλεσμα, δεν είναι ποτέ χαμένος ο χρόνος που χρειάστηκε.
Η απραξία είναι χάσιμο χρόνου.
Η γη είναι ένας κύκλος που γυρίζει. Κι εκείνο που δεν πρόλαβε μπορεί να ξανάρθει.
Δεν προσπαθείς όχι μόνο γιατί δε θέλεις, αλλά και γιατί φοβάσαι μήπως απογοητευτείς. Δεν ξέρεις πως πρέπει να προσπαθείς συνέχεια, πως μια συνέχεια είναι όλα κι η πιο μακριά η ίδια η ζωή.
Για τη ζωή ένα μόνο είναι αντάξιο, να προχωράς. Να πέφτεις και να σκίζεσαι, να ματώνεις και να πονάς, γιατί τίποτα δε γεννήθηκε με την ευκολία που όλα πεθαίνουν, τίποτα δεν κρατήθηκε με την ευκολία που όλα υποχωρούν, τίποτα δε μένει με την ευκολία που όλα φεύγουν. Ο πόνος θέλει να τον καλοπιάνεις και να δείχνεις πως τον αγαπάς.