Πότε κατασκευάστηκαν οι Πυραμίδες και από ποιον; Με τι υλικά και μέσα; Και τέλος, ποιος ο λόγος κατασκευής τους;
Αρκετοί αρχαιολόγοι, ερευνητές και συγγραφείς, έχουν διατυπώσει άπειρες φορές τα παραπάνω ερωτήματα σχετικά με τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Τα πράγματα ίσως είναι πολύ πιο πολύπλοκα απ’ ότι αρχικά φαίνεται. Και ξεκινάω με το πρώτο ερώτημα: πότε πραγματικά κατασκευάστηκαν; Πολλοί ερευνητές πιστεύουν πως οι πυραμίδες ( μαζί με την Σφίγγα) κατασκευάστηκαν γύρω στο 2.800 π.Χ. και από τις δυναστείες των Φαραώ. Είναι όμως έτσι; Μάλλον όχι, αφού πλήθος από ευρήματα και αποκαλύψεις, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως οι πυραμίδες είναι παλαιότερες απ’ όσο νομίζουμε.
Κατ’ αρχήν αξίζει να αναφερθεί ότι σε κανένα κείμενο των Αιγυπτίων, δεν αναφέρεται τίποτα για τον τρόπο κατασκευής των πυραμίδων. Οι Αιγύπτιοι-αν υποθέσουμε πως ήταν οι κατασκευαστές- δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τον τρόπο κατασκευής των πυραμίδων;
Ο Άραβας ιστορικός Αμπού Μπάχλι μεταφράζοντας τις επιγραφές που βρίσκονται στο εσωτερικό της μεγάλης πυραμίδας, συμπεραίνει πως αυτές κατασκευάστηκαν την εποχή που ο αστερισμός της Λύρας βρισκόταν στον αστερισμό του Καρκίνου, δηλαδή γύρω στο 73.000 π.Χ., την εποχή του θεού Ουρανού. Μέχρι στιγμής, οι θεωρίες του παραμένουν ανοιχτές.
Ο Ιμπ Μπαλούσι τοποθετεί την κατασκευή της πυραμίδας το 25.000, εποχή του θεού Κρόνου, με αρχιτέκτονα τον θεό Ερμή. Είναι γνωστή δε η λατρεία των Αιγυπτίων προς τον Έλληνα θεό.
Επίσης, ο Ηρόδοτος γράφει πως οι πυραμίδες κατασκευάστηκαν πριν το 11.000 και τέλος, ο Άραβας Αλ Μασούντι γράφει πως κατασκευάστηκαν από τον Μεγάλο Σουρίντ (Σείριο) το 10.000.
Η δυσκολία εξήγησης του τρόπου που κατασκευάστηκαν οι πυραμίδες έκανε κάποιους να υποθέσουν ότι είναι έργο εξωγήινων πολιτισμών που επισκέφτηκαν τη γη 10.000 χρόνια πριν. Ο 1ος ισχυρισμός έγινε το 1864 και βασίζεται στις ανεξήγητες αριθμητικές σχέσεις που ανακάλυψε ο Τσαρλς Πιάτσι Σμάιθ, αστρονόμος των ανακτόρων στη Σκοτία.
Πυραμίδες. Tο μεγαλύτερο μυστήριο στην Ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι αποδείξεις
Η σχέση ανάμεσα στην περίμετρο της βάσης ( 4 * 231,927 = 927,708 μ.), και στο ύψος της πυραμίδας (147,649 μ.) ισούται με 6,283 δηλαδή 2π. Ο αριθμός π ήταν άγνωστος στα χρόνια του Χέοπα.
Το ύψος, 147,649 μ., αν πολλαπλασιαστεί επί ένα δις, δίνει με μεγάλη προσέγγιση την απόσταση Γης-Ήλιου.
Το βάρος της πυραμίδας που είναι 5.273.000 τόνοι, με την προσθήκη 15 μηδενικών μας δίνει το βάρος της γης.
Και οι αντιρρήσεις
Η τιμή του π, περίπου 3,14, συναντάται συχνά. Είναι περίπου το δέκατο του πλάτους, σε εκατοστά, πολλών εφημερίδων ταμπλόιντ.
Η απόσταση Γης-Ήλιου μεταβάλλεται μεταξύ των 147,1 και των 152,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Αυτή η διακύμανση πέντε εκατομμυρίων χιλιομέτρων “επιτρέπει” υπερβολικά μεγάλο περιθώριο σφάλματος.
Η εκτίμηση του βάρους είναι πολύ αμφιλεγόμενη, αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας ότι οι πέτρες της εξωτερικής επικάλυψης αφαιρέθηκαν στο πέρασμα των αιώνων.
Η γνωστή σε όλους μας Σφίγγα. Η πιο δυνατή απόδειξη στο ότι οι πυραμίδες χτίστηκαν το 10.500 π.Χ.
Μία από τις πιο γοητευτικές, αλλά και λιγότερο πιθανές υποθέσεις, αμφισβητεί την ίδια τη χρονολόγηση της πυραμίδας. Ένας Βέλγος ερευνητής, ο Ρομπέρ Μποβάλ, προσπάθησε ν’ αναπαραστήσει στον υπολογιστή τη διάταξη των αστέρων μέσα στο χρόνο και ανακάλυψε μια εκπληκτική σύμπτωση. Το έτος 10.500 π.Χ., η διάταξη των τριών πυραμίδων της Γκίζας αντιστοιχεί στη θέση που είχαν τα τρία άστρα του Ωρίωνα, του αστερισμού που οι Αιγύπτιοι ταύτιζαν με τον Όσιρι, θεό της ανάστασης.
Άλλες δύο ενδείξεις αφορούν στη Σφίγγα, ο προσανατολισμός της οποίας, σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές, ίσως καθορίστηκε έτσι ώστε να δείχνει την ανατολή του Ήλιου στο ζώδιο του Λέοντα (ζώο που αναπαριστά η Σφίγγα). Αν αληθεύει αυτή η υπόθεση, μόνο σε μια περίοδο θα μπορούσε να συμβεί αυτό: στο 10.500 π.Χ. Κι ακόμα, η Σφίγγα παρουσιάζει ίχνη διάβρωσης που οφείλονται στο νερό.
Για την επίσημη αιγυπτιολογία, αιτία ήταν η άνοδος της στάθμης του νερού. Για τον Μποβάλ, οφείλετε σε χειμαρρώδεις βροχές, βροχές που σύμφωνα με την κλιματολογική αναπαράσταση τους στο χρόνο, θα μπορούσαν να συμβούν μόνο, στο περίφημο 10.500 π.Χ.